En voor je het weet is de ‘rrrr’ weer in de maand. De avonden worden al sneller donker en ook koeler.

Tot nu toe geen klagen over het weer, het is hier nog steeds goed van temperatuur en weinig wind.

We hebben hier nog even Aileen te gast. Ze is hier een weekendje en wat hebben ze een lol. Voor haar was het gewoon even thuis komen. Al met al was het heerlijk om haar even hier te hebben. Maar ja, aan alle pret komt een end en na het weekend werd ze weer door Jaap en Alianne opgehaald.

Het nazomert heerlijk door en dus kunnen de honden nog veel buiten spelen. Er kwamen ook nog onverwacht wat andere honden langs. Eerst kwam Inca, een hondje uit het dorp die door een ongelukje één van haar achterpoten mist. Maar de dame is razendsnel en al gauw had de jeugd elkaar gevonden en was de tuin haast te klein. Ik heb dus Gwenn de hele middag niet weer gehoord, haha.

De andere dag was ze weer fris en fruitig en had ik nogal wat bezoekjes aan markt, Hornbach, Welkoop op het programma staan. Oh ja, en allereerst mocht Gwenn mee naar het park, daar was ze nog nooit geweest. Aan het eind van de rit kon ik haar haast niet meer wakker krijgen, ze lag languit in de auto te slapen, haha.

Een paar dagen later kwam onverwacht een zusje van Fiona op bezoek, Fannie heet ze. Nou, dat was weer een dolle boel. Terwijl wij lekker aan de koffie zaten rende de jeugd door de tuinen heen. De dag er na was het tijd voor Gwenn om voor het eerst met de grote honden te mogen wandelen. Ook weer een feestje, alhoewel de groten er niet veel aan vonden, want die willen graag met de fiets maar dat tempo is voor Gwenn nog lang niet te doen, haha. Op de terugweg was ze aardig mak en had ze er geen problemen meer mee dat de andere honden voorop liepen. En……..we kregen nog een beste bui water over ons heen met hagel. Tuurlijk had ik geen paraplu mee, echt dom van me, en dus was ik nat tot op het vel en de honden ook. Maar even de handdoek er overheen en alle leed is weer geleden.

Halverwege de maand was er de kampioenschapsshow van de NWCC, hiervoor waren Berber en Fiona ingeschreven. Ook was Jonna van Anita van de partij. Dus al op tijd op pad met de honden achter in de auto. Na een vlotte reis kwamen we bij de manege in Heteren aan. We hadden een prima plekje waar beide ringen, pembrokes en cardigans, te overzien waren. Het was weer een dag met oude bekenden en nieuwe bekenden, kortom……….gezellig. De honden hadden er ook zin in en dat resulteerde voor Fiona in een 1U in de tussenklas, voor Berber een ZG in de fokkersklas en voor Jonna een 2U in de veteranenklas. Na nog heerlijk met de mensen gebabbeld te hebben werd het weer tijd om op reis te gaan naar het noorden. Moe maar voldaan kwam ik rond zeven uur weer aan in het Eenrumse waar de andere drie honden zich vermaakt hadden met hun vast oppassers Roel en Anje, waarvoor weer grote dank.

Toen heerlijk met de voetjes omhoog want zo een dag wordt er niet veel gezeten, haha.

De volgende dag kwamen de dames Eva en Liza na schooltijd en daar hebben de honden toen de beest mee uitgehangen.

Ook is Gwenn nu met enige regelmaat te zoeken in het park van Eenrum, hier bekijkt ze dan het pluimvee maar vooral de hertjes hebben haar aandacht. En dan speciaal de bok met zijn grote gewei. Ze vindt hem maar een eng ding, haha, en blijft op gepaste afstand staan te blaffen als hij bij het hek komt. Als de geiten er staan met hun kalfjes dan staan ze bijna neus aan neus. Soms heeft ze geluk en is er een hondenvriendje om mee te spelen, ach ja het leven is nog niet zo slecht voor een pup.

Ook het wisselen gaat als een speer. De tandjes zitten er nu in en soms nog een dwarsliggende kies, haha.

Hier is het inmiddels de tijd van de loopsheden. Eerst Fiona en dan Doutzen. Berber vergeet het nog even. Fiona is nu al op zoek naar een leuke vriend, haha, ze kijkt iedere reu lief aan……met bijbedoelingen. Tja, het is nog wat te vroeg dus leven ze een poosje gescheiden van Scottje. Die snapt er niets van, hij doet zo graag z’n werk en het is NU tijd en dan zit ze altijd in een andere kamer of in een andere tuin. Hij heeft het zwaar, grijns.

Gelukkig duurt het hoogtepunt altijd maar een paar dagen en nadat ook de laatste aangaf niet meer van hem gediend te zijn heb ik ze voorzichtig weer bij elkaar gedaan. Tja, het ruikt nog wel lekker maar geen van de twee dames is aardig tegen hem, haha.

Vandaag mocht Gwenn weer eens mee te wandelen met de groep, ze vindt dit heel leuk en we hebben het kalm aangedaan zodat we een heel ‘blokje’ om konden lopen. Fietsers en wandelaars geeft ze ook niets om dus is ook zij weer gemakkelijk op het fietspad.

Het was een kalme maand, ik ben benieuwd wat de volgende maand ons weer gaat brengen, tot dan………